Αντίκρισε το σήμερα
με θάρρος, μέσα
από το βυθό της
υπαρξής της...
Θαμμένα όνειρα θαρρούν πως εκδικούνται την αναδρομική πορεία της ζωής...
ξεχασμένα στην πικρία
ενός αλλοτινού κόσμου...
Απόμακρο άγγιγμα...
τωρινή προσφορά των θεών στην λατρεία της
για ζωή...
Κι ένα μούδιασμα
αιώνων παραδομένο
χειροπόδαρα στο αύριο...
Μια λάμψη ξεπρόβαλλε
μέσα της...
κίνητρο για αφύπνιση της
ψυχής ψιθύρισε...
Δες τη ζωή κατάματα...
εκείνη ποτέ δεν τρόμαξε
μαζί σου.
Μαρία Γκουτζαμάνη
08/08/20
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου