Ουρανός βαρύς
Σύννεφα ταξιδευτές
Επιβάτης εγώ
του απείρου
Αφού δεν μπορώ να σε δω
προτιμώ
την ξενιτειά από τον εαυτό μου
Μικρές αναταράξεις
στην επιφάνεια ύδατος
Διψώντας καταγράφω
τις μέσα μου αστραπές
Ωραία φωτίζεται
η ξηρασία
Μέλισσα μόνη
επί κίτρινου ύπερου
αναζητά τη γλυκύτητα
του εφήμερου
Όμοιος ο έρωτας
φτερουγίζει
Εγώ που γνωρίζω
γιατί του παραδίδω το άνθος μου;
Πιάσε το χέρι μου
Πληγωμένο από το μολύβι
Αλλά οι στίχοι
έχουν μάθει να επουλώνουν
τις πληγές του πάθους
Εσύ ;
[ Φ.Β. 02001103 ''ΜΙΚΡΑ ΕΠΙΠΟΘΙΑ'' 2019-2020]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου