Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2020

ΦΩΝΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΕΡΟΥΣ ΑΝΑΛΟΓΑ



Άμα κοπεί το νήμα, ανάβουνε τα φώτα
και το έρεβος στα ροζ ιζήματα χρυσίζει
και κόβεται σε φέτες· τότε αντικαθίζει
το κρύσταλλο με τις φολίδες τον ειδότα
στον άσχετο, και ανακατεύουν συνειδότα
με τυχηρά – έτσι ορίζεται ό,τι προσπορίζει
τα κλάσματα στου λογισμού το μετερίζι,
καθώς γυρίζει στο παράλογο τα νώτα
η αστάθμητη πλεκτάνη των εννοημένων
και πιο παράλογα τα κάνει να καλπάζουν
σε σύννεφα ή σε αστροφεγγιές και να μπολιάζουν
με σημασίες τα άδυτα των συγκειμένων.
Μια δίνη ανείδωτη και θερινό ένα ρίγος
το σφρίγος δίνουν που ’ναι ή πόλεμος ή τρύγος.
(Με έναν πίνακα του Αντόνιο Γαρσία Πόνσε)

Δεν υπάρχουν σχόλια: