ΗΔΟΝΙΚΗ ΝΕΟΤΗΤΑ

Δεν είναι πια το σώμα

ή η μορφή που αγαπήσαμε σ’ εκείνη

την ηδονική νεότητα

Και ούτε οι ονομασίες των δρόμων

ή των σταθμών που ταξιδέψαμε

Με τον άγγελο να μας γνέφει

πίσω απ’ το τζάμι της βροχής.

Είναι ο αγέρας που φυσά μες στις βαθιές

Στις άγριες ραγισματιές

π’ άνοιξε ο χρόνος

Κι είναι η άβυσσος

που βρυχιέται γύρω μας

Όρθια ξέσκεπη άβυσσος

Όπου ηχούν ακόμα οι πέτρες που έριξα

Να την πατώσω.

Το σώμα μου κρατάει ακέραιη

την ηδονή εκείνη

Μεσ’ σε δωμάτια

Που προεξέχουν μια σπιθαμή

από τη μνήμη

Και με παιδεύουν

με των κεριών τους το ημίφως

Δωμάτια παρατημένα

να τα μετρούν οι καταιγίδες

Ξέρω, ήταν λίγο πριν

απ’ τη μικρή αιωνιότητά μας

Λίγο πριν σημάνει για το τραγούδι

Δεν είχα δει το μνήμα

που ανάβλυζε σκοτεινό μέσα μου

Να αιχμαλωτίσει το χρόνο

Δεν είχα δει το πέρασμα του αγγέλου.

....................

Η Μαρία Λαμπαδαρίδου Πόθου γεννήθηκε στη Mύρινα Λήμνου. Ήταν πτυχιούχος της Παντείου και της Σορβόνης, όπου, με υποτροφία της Γαλλικής Kυβέρνησης, σπούδασε θέατρο. Είχε εκδώσει 37 βιβλία - ποίηση, μυθιστορήματα, διηγήματα, δοκίμιο. Eπίσης,είχε γράψει θέατρο. Θεατρικά της έργα έχουν παιχτεί στην Eλλάδα και στο εξωτερικό. Bιβλία της έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί στα γαλλικά, σουηδικά και αγγλικά, και διδάσκονται σε Πανεπιστήμια της Eλλάδας και του εξωτερικού.