Δέκα χιλιάδες αυγές.
(Απόσπασμα).
Είσαι άπιαστη
Σαν ένα ρυάκι
Στις τούφες του δυόσμου!
Τ' αστέρια ανάβουν όταν με κοιτάς.
Μου ανήκεις
Όπως το μάτι ανήκει στο πρόσωπο
Αλλά μου ξεφεύγεις, φεύγεις
Σαν ήχος του μαντολίνου μου
άπιαστη
Ώ, έρωτά μου, ώ ζωή μου.
Ιβαν Γκολλ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου