Οι ποιητές δουλεύουν μέσα στη νύχτα
τότε που ο χρόνος δεν τους βιάζει
τότε που καταλαγιάζει η ανθρώπινη βουή
και σταματάει το μαστίγωμα των ωρών.
Οι ποιητές δουλεύουν μες στο σκοτάδι
σαν νυχτοπούλια ή αηδόνια
με γλυκό κελάηδισμα
και φοβούνται μήπως δυσαρεστήσουν τον Θεό.
Μα οι ποιητές, μες στη σιωπή τους
κάνουν περισσότερο θόρυβο
κι από έναν χρυσαφένιο τρούλο γεμάτον αστέρια.
[Άλντα Μερίνι,
Διαθήκη,
Εκδόσεις Κροτσέττι,
Μιλάνο 1988]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου