Άλντα Μερίνι

Απεβίωσε η ποιήτρια Άλντα Μερίνι

Mεγάλη συγκίνηση προκάλεσε στην Ιταλία, ο θάνατος της Μιλανέζας ποιήτριας Άλντα Μερίνι, σε ηλικία 78 χρόνων. Η Μερίνι ήταν από τις πλέον πρωτοπορειακές δυνατές «πένες» του 20ου αιώνα και είχε επιλέξει τη ζωή σε συνθήκες απόλυτης απλότητας, οι οποίες, σύμφωνα με πολλούς, άγγιζαν τα όρια της ένδειας.

Είχε εισαχθεί επανειλημμένως σε δημόσια ψυχιατρεία, εμπειρία που είχε σημαδεύσει βαθύτατα τη συγγραφική της παρουσία.

Οι κάτοικοι της ιταλικής συμπρωτεύουσας καλούνται να αποτίσουν τον ύστατο φόρο τιμής στη Μερίνι, στο δημαρχιακό μέγαρο της πόλης, Παλάτσο Μαρίνο, που διατέθηκε με απόφαση της δημάρχου, Λετίτσια Μοράττι.

Το 1996 η Άλντα Μερίνι είχε προταθεί για το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας από την Γαλλική Ακαδημία και η υποψηφιότητά της είχε υποστηριχθεί και από τον θεατρικό συγγραφέα και ηθοποιό Ντάριο Φο, ο οποίος έλαβε, στη συνέχεια, τη μεγάλη αυτή διάκριση.

«Χάσαμε μια εμπνευσμένη και καθαρή ποιητική φωνή», δήλωσε ο πρόεδρος της ιταλικής Δημοκρατίας, Τζώρτζιο Ναπολιτάνο, ενώ οι φραγκισκανοί καλόγεροι της Ασσίζης, μόλις πληροφορήθηκαν την είδηση για την απώλεια, προσευχήθηκαν για την ψυχή της Μερίνι, την οποία είχαν γνωρίσει από κοντά.

Η Μερίνι είχε δημοσιεύσει την πρώτη της ποιητική συλλογή σε ηλικία 16 μόλις χρόνων και συναναστράφηκε από πολύ νωρίς «ιερά τέρατα» της ιταλικής ποίησης, όπως οι Κουασίμοντο, Μοντάλε και Μανγκανέλλι. Πριν δυο χρόνια, ο τραγουδοποιός Λούτσιο Ντάλλα, είχε μελοποιήσει στίχους της αντικονφορμίστριας αποσπώντας τους επαίνους των κριτικών και του κοινού.

Σε παλαιότερη συνέντευξή της στην εφημερίδα «Λα Ρεπούμπλικα», η Άλντα Μερίνι είχε εξομολογηθεί: «Κατά βάθος, ο ποιητής φέρει μέσα του και κάτι που συνδέεται με την παραφροσύνη. Γι αυτό το λόγο, το τρελοκομείο ήταν για μένα το μεγάλο ποιήμα της αγάπης και του θανάτου. Κάποιες φορές, το βλέπω στα όνειρά μου. Είμαι, λέει, μέσα σε έναν κλειστό χώρο και αναζητώ τα κλειδιά για να μπορέσω να βγώ. Ίσως, διανοητικά, είμαι ακόμη μέσα στο χώρο εκείνο, που με δολοφόνησε και με ξαναγέννησε...».