Έρωτας
Τον ονειρεύτηκα παράφορο, τρομερό και φλογερό'
μιλούσα ακατάληπτα μ' ένα χείμαρρο λέξεων'
ήταν μια ξεχειλισμένη θάλασσα από τρέλα και φωτιά,
που κυλά στη ζωή σαν ένα αιώνιο ποτάμι.
Σύντομα τον ονειρεύτηκα θλιμμένο, σαν έναν μεγάλο ήλιο στη δύση
που διπλασιάζει πριν από τη νύχτα το φλογισμένο του κεφάλι'
αργότερα γέλασε, και στο τόσο τρυφερό του στόμα μια ικεσία,
ονειρευόταν ανάλαφρα την ψυχή της πηγής.
Και σήμερα το όνειρο που είναι δονούμενο και απαλό και γελαστό και θλιμμένο,
που όλα τα σκοτάδια και όλα τα ουράνια τόξα ντύνει,
που, εύθραυστο σαν ένα είδωλο και αιώνιο σαν το Θεό,
όταν εφαρμόζεται στη ζωή όλη του η μεγαλοπρέπεια αυξάνει:
και το φιλί πέφτει φλεγόμενο να αρωματίσει το φυτό του
ένα λουλούδι από φωτιά, με μαδημένα πέταλα, για δυο.
Delmira Agustini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου