Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Έρχεται σε μένα η λέξη σου
στ' ανοιχτά χείλη που με ψάχνουν
για να δαγκώσω το ρόδο τα χαράματα.

Έρχεται σε μένα,
στα μάτια του νέου που σηκώνει το χέρι
και ζητά τη λέξη,
κι εμπιστεύεται δίχως άλλο τις λέξεις.

Απ' τ' απαγορευμένα χρόνια,
από τα θλιβερά ψέματα που λέκιαζαν τον αέρα
σαν βρώμικα πουλιά,
απ' αυτούς που σηκώνονται με το κρύο στα μάγουλα
και απ' τον εξόριστο που επιστρέφει,
απ' την πληγωμένη του ανάμνηση στο κατέβασμα απ' τ' αεροπλάνο
έρχεται σε μένα η λέξη σου.

Σε μένα
που θέλησα να γίνω σήμερα
σε πρώτο πρόσωπο συντελεσμένου μέλλοντα
με ένα βιβλίο του έρωτα στην τσάντα.

Απ' τα βιβλία του Φρόυντ και του Μαρξ,
απ' τις κιθάρες των τραγουδοποιών,
απ' αυτούς που βγαίνουν στο δρόμο
και δε νιώθουν φρουρούμενοι,
απ' τη ζέστη του κορμιού που έμαθα να σέβομαι
ενώ το αφόπλιζα με το κορμί μου,
απ' τ' αστραφτερά μάτια των παλιών ταπεινωμένων,
απ' τις ελεύθερες σημαίες στις πλατείες
ίδιες με χρωματιστά ψάρια,
από μια χώρα υπεροπτική,
μεγαλύτερη σε ηλικία, όμως είκοσι χρόνων,
απ' τα ταξίδια στο Λονδίνο και το Παρίσι,
απ' τα ποιήματα του Θερνούδα,
έρχεται σε μένα η λέξη σου.

Η λέξη σου πιο καθαρή, πιο χαρούμενη,
γιατί είναι η χαρούμενη εποχή των καθαρών λέξεων.
Οι γύπες έχασαν το φοβισμένο ψοφίμι τους.
Φαίνεται πως δεν έχουν πού να πάνε
και πετούν να κρυφτούν,
να κρυφτούν,
μακριά από μας,
στον πιο κρύο τάφο του παρελθόντος.

Luis García Montero
Μετ. Μαριάννα Τζανάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια: