Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΚΙΓΚΛΙΔΩΜΑ

ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΚΙΓΚΛΙΔΩΜΑ

Στρογγυλό ματιού ανάμεσα στη σιδεριά.

Βλέφαρο που τρεμοπαίζει,
κωπηλατεί προς τα πάνω,
ελευθερώνει ένα βλέμμα.

Ίρις, κολυμβήτρια, αλαζών και δίχως όνειρα:
ο ουρανός, γκρίζο-καρδιάς, δεν είναι μακριά.

Λοξά, σ’ αυτόν τον σιδερένιο κύλινδρο
το απανθρακωνόμενο δαδί.
Στην πορεία του φωτός,
μαντεύεις την ψυχή.

(Ας ήμουν όπως εσύ. Ας ήσουν όπως εγώ.
Δεν στέκαμε όρθιοι
κάτω απ’ το ίδιο μελτέμι;
Είμαστε ξένοι.)

Το πλακόστρωτο. Πάνω του,
κοντά το ένα και τ’ άλλο,
δυό γέλια σε χρώμα γκρίζο-καρδιάς:
δύο
στόματα γεμάτα σιωπή.


Μετάφραση: Αντώνης Τριφύλλης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: