Δυο ανάλαφρες φυσαλίδες
που χορεύουν ζευγαρωτά
τον χορό του ανεκπλήρωτου,
αιωρούμενες
πάνω στον τρεμάμενο αφρό
μεταξύ ονείρου
και πραγματικότητας.
Δυο λαχανιασμένες
εσωτερικές αναπνοές
που συναντώνται
στην έξοδο κινδύνου
μιας ασφυκτικής,
κοσμικής σιωπής.
Δυο κόκκινα,
χάρτινα φαναράκια
στην επιφάνεια
μιας σκοτεινής λίμνης
που ανάβουν μαζί
φωτίζοντας
τ’ αντίθετα ρεύματα
του πεπρωμένου.
Δυο θαύματα μικρά
που δοξάζονται
στον χλωμό,
εφήμερο θρίαμβό τους
και παρακμάζουν
ως τραύματα μεγάλα,
Μοναδικά
και Μόνα.
Έρωτας είναι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου