Όλοι αυτοί οι κύριοι βρίσκονταν μέσα
όταν εκείνη μπήκε εντελώς γυμνή
εκείνοι είχαν πιει κι άρχισαν να την φτύνουν
εκείνη τίποτα δεν καταλάβαινε μόλις έβγαινε απ' το ποτάμι
ήτανε μια σειρήνα που είχε χαθεί
οι βρισιές έτρεχαν πάνω στο λείο της σώμα
η βρώμα κάλυψε τα χρυσά της στήθη
αυτή δεν ήξερε να κλαίει και γι αυτό δεν έκλαιγε
δεν ήξερε να ντυθεί και γι αυτό δεν ντυνόταν
την σημαδέψαν με τσιγάρα και φελλούς καμένους
και γέλαγαν μέχρι να πέσουν στο πάτωμα της ταβέρνας
εκείνη δεν μιλούσε γιατί δεν ήξερε να μιλάει
τα μάτια της είχανε χρώμα έρωτα από απόσταση
τα χέρια της φτιαγμένα από δίδυμα τοπάζια
τα χείλη της είχαν κοπεί στο φως του κοραλιού
και ξαφνικά βγήκε απ' αυτή την πόρτα
και μόλις μπήκε στο ποτάμι καθαρίστηκε
έλαμψε σαν λευκή πέτρα στη βροχή
και δίχως να κοιτάξει πίσω κολύμπησε ξανά
κολύμπησε προς το ποτέ πια προς το θνήσκειν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου