ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ..

ΠΛΗΣΙΕΣΤΕΡΑ
βρίσκομαι στην απεκθάμβωση
κι ονομάζω βρισίδι της εγκοσμιότητας
τους ουράνιους κρουνούς κατακλυσμιαίους
αλλά πως
να ξεχωρίσω μεσ’ στη θύελλα
οπούχει φρενιάσει
της ορατής πλην άμαχης θεότητας τα πτύελλα.

ΤΑΙΣ ΑΓΓΕΛΙΚΑΙΣ
αλλά δεν θα συνεχίσω...
Ως νήπιος πάντοτε
στην αγκαλιά της Κυρίας Ντίνας
εσαεί νήπιος.
Ε, πόσα χρόνια πόσα σταφύλια τόσο φεγγάρι...

ΜΕ ΛΙΓΟ ΚΑΣΤΑΝΟΧΩΜΑ
θα βελτίωνα κυανές των μίσχων ανατάσεις
μα όμως το μυαλό μου σε κατάρρευση
θλιβερές κλωστές
κι αθρόιστα ξέφτια
- κόσμος πολύς απόξω περιμένει
κ’ εγώ δεν έχω καν ούτε φράση
κι αν ήθελα κάτι: να πάγαινα στον ανοιχτό μου
τάφο περπατώντας
να πήδαγα μέσα την ώρα την έσχατη
και τα φτυάρια στα γρήγορα να με κουκούλωναν έως
την απώλεια της εικόνας μου.


Με θάνατο στοχάσου με στην ερημοσύνη
Ουρανισκόφωνη χαρά και πίκρα χειλεόφωνη
Άμα πεθαίνεις έως που πεθαίνεις;
Κεντρομόλος φεύγεις φυγόκεντρος έρχεσαι.

ΑΙΩΡΗΣΗ
του Θάνου Κωνσταντινίδη
Στον ουρανό οι δυνατότητες
είναι μόνο συναρπαστικές.
Καθώς κρεμόμουνα στον αέρα
κρατημένος από ένα κάτασπρο σύννεφο
σε μυθική οθόνη της φαντασίας
παρατηρούσα τις τιμές
των στοιχείων του αίματος μου
κι άκουγα μιαν εκθαμβωτική μουσική πράξη
σχεδόν εξωανθρώπινη
προς τ’ αριστερά στο γεωγραφικό χάρτη
στο σημείο που βρίσκεται το βουνό Τρόμος
τυλιγμένο πάντοτε μ’ αστραπές
και έκπαγλες καταιγίδες.
Εκεί ανέβηκα μια φορά.
Εκεί πρωτάκουσα το τραγούδι
που έλεγε: ανήκουμε στα νερά.
Κι απ’ την άλλη έλαμπε ο Εκκλησιαστής.
Από καιρό γνώριζα πως το αίμα
περιέχει όλο το μυστήριο
που δίνεται με σημάδια
στον ανθρώπινο νου και πλήρη ασυνέχεια.
Μήπως η κυκλοφορία; -
διερωτήθηκε ο λαμπρός παθολόγος.
Και αιφνιδίως
ήρθε στο μυαλό μου ο Λεονάρντο
που ήξερε θεσπέσιες ειδήσεις απ’ το σώμα.


Τα ξυπνητούρια του ήλιου σε αλληλούια
Του ποταμού το μάταιο στην απαλάμη

Χαράματα γαλαζώνει ζωή στον ουρανό.

ΜΙΑ ΛΑΜΨΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ
του Σάββα Μιχαήλ
Προσκλητήριο
Λέον Νταβίντοβιτς Τρότσκυ:
Μέλος του πολιτικού γραφείου,
Επίτροπος του λαού για τον πόλεμο,
δημιουργός του Κόκκινου Στρατού.
Παρών.

Χρονικό των επαναστατών

Αφήγηση


Δόξασμα
Οι αναστενάρηδες φωνάζουν, πατώντας
απάνω στη φωτιά: Σταχτ’ να γεν’.
Εμείς απ’ αλλού με άλλους όρους
φωνάζουμε: Να μεγαλώνει,
η φωτιά να μεγαλώνει,
να γίνετ’ ολοένα ψηλότερη
εξαρπάζοντας ιαματικά τον πλανήτη.









[ΣΠΑΡΑΓΜΑΤΑ]
1
Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΧΡΕΩΜΕΝΗ ΣΤΟ ΠΛΗΘΟΣ
Η νύχτα θερίζει με χρωματιστό δρεπάνι
τους ακίνητους ανέμους της ψυχής
ώρα μικρή
μεσ’ στην κόλαση φωταγωγημένη.

2
στόχοι οι στίχοι
με τα τεράστια ελληνικά μου
χαυλιόδοντες αθανασίας

3
ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΑΚΟΜΗ ΣΤΗ ΖΩΗ
Ο θάνατος ολάνοιχτος που ίσως
κι από μένα μέλλει να δεχτεί
το κομψότερο δέρμα.

4
ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ ΜΟΥ
Γεροντόβραχος
αναμένω τη νέα μου αποτυχία
αιένυπνος
στην Αγια-Φωτιά του Ηράκλειτου

παραστέκεται στο πλευρό του
η πρεσβυτέρα γκιαούρα
ψηφιδωτό φωνηέντων και ρω

μακρόσυρτη μοναξιά νιώθοντας
ο Άχραντος Χοιρινός
ετοιμάζοντας την αμφι-απουσία μου
στο έναστρο όνειδος του Σύμπαντος

5
διαρρήχτες
τις νύχτες

6
Σκάσε αηδόνι!

7
η μέγαιρα πραγματικότητα

8
καγώ στην ερημιά μου
καταμόναχος

9
στήθος ερωτόκαστρο

10
το τυχαίο του κόσμου
δεν έχει καμιά ιερότητα

11
άμα πεθάνω θα ’χω φύγει
απ’ τη γλώσσα
και θα ’μαι τρυφερή σιγή

12
τα Ιορδάνεια ρείθρα

13
A lilac flower for Lilian vid Lampan

14
αφηγήθηκα βάσανα
σαν κήπους ν’ αφηγήθηκα

15
(Μπασό:)
Ένας γέρικος βάλτος.
ένας βάτραχος πέφτει μέσα.
πλοπ.

16
ΟΛΙΓΟΛΕΚΤΟ
Το Ζεν είναι ένας οντολογικός αναρχισμός
κι ο ποιητής εντομόσκυλο.
pluch pluch chrrrrr plop plop
chrrrrr plop!

17
ευχαριστώ την ελληνική γλώσσα

18
ο χορός που αρέσει στο Ένα και Παν
αλλά τελικά δεν τον χορεύει

19
Το Σύμπαν είναι ένας άθλιος καμπούρης.
ωχριούν οι δύο καμπούρες του Leopardi.
η Αμφινόη και η Santa. Δεύρο.

20
τι άλλο από χτες;
ο Ζώνεκρος –

21
τραγούδα μου τραγούδα μου
φριχτό μου γαλαζοκοτσύφι

22
τα εσπέρια της Ορθοδοξίας

23
Urizen φως λογική
θεός είναι ο τρόπος που μηχα-
νεύομαι τον εαυτό μου

24
εκτοξεύω την ξερακιανή μου ελπίδα
στο Διάστημα
με δαιμονιώδη μουσική βραχύτητα
quantum προς quantum
αλύπητη ευτυχία σε πέτυχα στο στήθος
από εκατομμύρια έτη φωτός

25
ένα δάκρυ
στου ματιού την άκρη
στης διάνοιας τα μάκρη
ένα δάκρυ

26
κώσμα = αίνιγμα

27
JUDO
SILENTIUM DO
KENDO
SILENTIUM
AIKIDO
SILENTIUM DO
KYUDO
SILENTIUM OMNIBUS
DO DO DO SCIENTIA

28
(Πάουλ Κλέε:)
Η ζωγραφική δεν είναι πιθηκισμός του ορατού, το αντίθετο:
δημιουργεί το ορατό.

29
μεταξύ μας Θεέ μου
μεταξύ μας όλα!

ψυχομοναξιά

30
μέσα στο μοσχοκάρυδο
η νύφη είναι κλεισμένη
ζουρλοπαινεμένη

31
θα σας κάνω εγώ να μάθετε ζωή

32
λευτερώνοντας απ’ το έρεβος τον έρωτα
η αγάπη τ’ ουρανού το σάρωθρο η παράξενη θέαινα.

33
άμα ο ήλιος πιάσει όλο μου
τ’ όνομα
με το φως του
τότενες είμαι στο Δέκα
της Θεότητας

34
αν πω τη νόηση χιονόνερο
μπορώ να πω του την απραξία
χιόνι;

35
Έσομαι αετός και τέλος.

36
μεγαλώνυμοι πένητες τ’ ουρανού αστεράκια

37
/ μνήμη και μνήμη ... /

38
FLORA: η ανάσταση στα έαρα
FAUNA: η επανάσταση στα έαρα

39
ρούχα στεγνώνουν εκεί πέρα
και ο γάτος διαγώνιος

40
ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΕΜΟ
να ξεχοντρίζεις το μάρμαρο της απουσίας

χαλαλίζουμε όραση κι ο φόβος αποκαρδίζει

αυτό που φανερώνουμε είναι κρύπτη