Το νεκρό ψάρι δεν έχει μάτια
λέει ο γιός μου, η πολωνία
δεν έχει μάτια
κι’ έτσι ζούμε χωρίς συνειρμούς
στο παρελθόν ζούμε
τρέφοντας απίστευτες πολωνίες
νωθροί και ζωντανοί αναπολώντας
τις φωτογραφίες της μητέρας μας στη χλόη
αυτό είναι το εβραϊκό ποίημα
μη όντας εβραίος πόσο μάλλον
πολωνός
πόσο μάλλον ανθρώπινος
είμαστε μίλια μακριά
κι αλάθητα κινούμαστε προς κάτι
ζωντανοί και παχουλοί
ένας τρυφερός θησαυρός μια ψευδαίσθηση
πόσο καθαροί είμαστε
τραγουδούμε οι πατέρες
που κάποτε ήσαν επίμονοι
τώρα κωφεύουν
ανοίγουν μαγαζιά στο κάνσας
ονειρεύονται διασυνδέσεις
μυστικά κινέζικα φορτία
με μια τρελή έλξη για αγορές και πωλήσεις
μερικοί κάνουν μια παύση κατά περίσταση
όπως για διακοπές ένα γάμο
πιθανώς για μια παρτίδα σκάκι
όπου η μορφή
που κρατά τη βασίλισσα
γέρνει πεθαίνει
αλλά αφήνει μια τρύπα για ύπνο
μτφ. Ιωσήφ Βεντούρας
από τη συλλογή POLAND/ 1931
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου