Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

ΟΙ ΣΠΕΤΣΕΣ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ





1

έμοιαζε περισσότερο με του maine τη σκοτεινή ακτή

έτσι που

περπατούσαμε ολόγυρα αναζητώντας θραύσματα κεραμικών

& μες στη βροχή βρήκαμε

το εικονοστάσι της Μαρίνας

(όχι της Μαρίας, που είπε κάποιος)

όπου εκείνη στεκόταν

θριαμβεύτρια,

το πόδι οδηγημένο από την άμμο πάνω στο κεφάλι του διαβόλου,

το πρόσωπο της φωτισμένο

μ' ένα τρελό χαμόγελο



2

ο άνεμος σηκώθηκε

& ο καιρός – ακατανόητος για μας

στα ελληνικά- θα έφερνε λέει

χιονόνερο & χιόνι στον ισθμό

ω οι απολαύσεις του απλού βαμβακερού ρούχου

& της εσώτερης θέρμης



3

« τρώει ένας ινδιάνος τα αυγά

«με τον τρόπο ενός έλληνα;



Jerome Rothenberg

Μετάφραση: Μάρω Παπαδημητρίου & Ιωσήφ Βεντούρας

Δεν υπάρχουν σχόλια: