Κι ύστερα κατάλαβα
Ελευθερία,
πως είσαι σαν το αλάτι.
Εκείνον που σκάβει να σε βρει
κι από τα βάθη σ' εξυψώνει
τα χέρια εκείνου κατακερματίζεις
σαν το γυαλί...
Και όμοια με το αλάτι
δυαλύεσαι κι εσύ
γίνεσαι αόρατη,
Και τότε
μόνο να σε γευθεί κανείς μπορεί...
Αν όμως δεν υπάρχεις
λείπει η γεύση,
Αυτό το λέμε και δικτατορία...
Κι αν δεν υπάρχεις
χαλά
ακόμα κι η πιο ανεκτίμητη
τροφή
Αυτή του νου...
Πράγματι σαν το αλάτι είσαι.
(η απόδοσή μου στα ελληνικά έγινε από τη γερμανική μετάφραση του Raffi Kantian)
F R E I H E I T
Und mir wurde klar,
O Freiheit,
Dass du wie das Salz bist.
Wer nach dir gräbt, Dich aus der Tiefe holt,
Dem zerschneidest du die Hände
Wie das Glas…
Und löst dich auf
Wie das Salz, Wirst unsichtbar,
Man schmeckt dich dann nur…
Doch wenn`s dich nicht gibt,
Fehlt der Geschmack,
Das nennt man auch Diktatur…
Doch wenn`s dich nicht gibt
Verdirbt
Auch die wertvollste
Nahrung,
Die des Geistes…
Du bist wirklich wie das Salz.
(aus dem Armenischem von Raffi Kantian) Από: http://sophia-texteuebersetzungen.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου