Ποιός φοβάται την Μαντάμ Μποβαρύ;

   
                               
Δεν φταις εσύ που εκ γενετής
ως ε ρ ω τ ό π λ η κ τ η εντάχτηκες
στην παράταξη του συναισθήματος
αλλά το φεγγάρι 
με το τρύπιο πουλόβερ 
 
                              
          Η κακή συναισθηματική διαχείριση

είναι ζήτημα

υψηλής  απόδοσης

του γονιδιακού σου υλικού

(που  τόσο συχνά απεχθάνεσαι)
 

Μεταξύ  μας

μια βελόνα που παλινδρομεί

Όσο κι αν προσπαθείς

ποτέ  δεν πρόκειται να βρεις

τη συχνότητα 

που παίζει το τραγούδι μας

 

Όταν  το αποφάσισες

η απόδραση έμοιαζε ασφαλής

Όμως  πολύ αργά διαπίστωσες

ότι στην έρημο

βασιλιάς

είναι

ο  κ  ρ ο τ α λ ί α ς

 

Η καλή συναισθηματική γυναίκα
Υπερτερεί σε αριθμό
και σε διαθεσιμότητα
Μα κυρίως αποτελεί
είδος αναλώσιμο
( προς βρώση  ! )


 
Γύρω της κρέμονται
όλοι οι εγκληματικοί τίτλοι : 
Οι επιθυμίες 
     Οι  άλλοι
           Το παιδί 
                Η θυσία 
                   Η αυτοθυσία
                       Η αυτοχειρία


 

Όσο ο δυνατός και θαρραλέος άντρας

απουσιάζει

Αντλεί  τη δύναμή της

από την  αναπαραγωγή της

 

Ο άγνωστος κατακτητής                    ό μ ω ς
καταβροχθίζει τις γυναίκες
                              
              Ο άγνωστος ευεργέτης          ό μ ω ς                        τις αγαπούσε τις γυναίκες

 
Αν μπορούσες  μόνο
θα φύτευες στο κρεβάτι σου
σπόρους αγάπης
                              
                              γιαπωνέζικης τεχνολογίας που όμως
δεν ανακαλύφθηκαν  ακόμα


 

Όσο το φως εναλλάσσεται

με τη σκιά

το πέταγμα  με την πτώση

επιμένεις να ιχνηλατείς

τα μονοπάτια

απ’ όπου πέρασε

ο λευκός σου μονόκερως



 

Οι ωραίες χλωμές γυναίκες

με το τέλειο προφίλ

καταδικασμένες

να πλένονται  με στάχτη

 

Έγινες υπόλογη

για την  επιλογή σου

Γιατί δεν κάλεσες τους άλλους

να ζήσουν τη ζωή σου

 

Τώρα  ξέρεις

Το λάθος  ήταν

ότι ήσουν  ευαίσθητη

στον  πόνο

 

Ήταν  τόσο ερωτευμένη

η καημένη  –

όταν  από λάθος

κατέληξε

να πρωταγωνιστεί

σε μια  ιστορία

απροσάρμοστης

αλήθειας

 

Στο περιβόλι της Ουτοπίας

τα φρούτα του έρωτα ήταν:
 

Ο άντρας μούσμουλο
όπου το στοιχείο της έκπληξης
ποτέ δεν υπήρξε                                                
                   Ο εραστής φραγκοστάφυλο

όπου  ποτέ δεν ξέρεις

πόσα  αγκάθια

θ’ αφήσει

σφηνωμένα

στο λαρύγγι  σου






 

Τους έλεγες:
«Αφήστε με
να του μιλήσω
Αφήστε με
να τον αγγίξω»
Σου έλεγαν:
«Πρόσεξε!
Η αναισθησία του
είναι μεταδοτική»
 

Πόσο σε υποτίμησε

όταν σε επέλεξε

για να προβάλει επάνω σου

με επιτηδευμένη χυδαιότητα

την «άδολη»  ψυχή του

 

  Η γοητεία του κακού

χαρίζει

στην  τυραννία

  ρομαντισμό -

στον  έρωτα

     ψευδαισθήσεις -

 στο ποίημα

 κακό

  τέλος

….

..

.

 

Ο κόμπος λύθηκε
Απελευθερώθηκες
Τώρα απλά προσπαθείς να σβήσεις
τις γραμμές  ενός πορτρέτου
που ποτέ δεν  υπήρξε

 

Αυτό  που μετράει στην υποκρισία του  έρωτα

είναι η  επιδεξιότητα και η λαιμαργία

Ας βγούμε λοιπόν με χάρη από τις ψυχές μας

για να φάμε με όρεξη τις σάρκες μας


 

Και τι έχεις να πάρεις

από έναν αναιμικό έρωτα;

Ένας  βρικόλακας άλλωστε

δεν έχει να σου διαθέσει

ούτε  μια σταγόνα αίμα.

Δική  του.


 

Εάν κάποτε με θυμηθείς

να είσαι  σίγουρος ότι θα με ξαναδείς

Η εικόνα μου θα παίζει πάντα

σε μεταμεσονύκτια προβολή


 

Θέλεις  ν’ ακούσεις τον επίλογο;

«Σου  επιστρέφω λοιπόν

της προδοσίας το φιλί

το  σ ά π ι ο»

 

Ήταν  η τελευταία παράσταση που  έδωσε

Για να φύγει με αξιοπρέπεια

Α ν θ  ι σ μ έ ν η