Ρίξε με στην αγκαλιά σου
Μόνο αν είναι να κινδυνεύσω.
Αν είσαι άμμος κινούμενη
Μάτι κυκλώνα στον τροπικό
Ή στα όρη
Άγνωστο ναρκοπέδιο.
Όσο θες αρνήσου με
Κι όταν μ’ αιχμαλωτίζεις
Σκότωνέ με.
Κράτα με από την κλωστή
Από τα περιγράμματα
Από μια πόρτα
Που θ’ ανοιγοκλείνει στον ύπνο μου.
Μια κόκκινη γραμμή
Και χάρασσέ με
Από το στέρνο
Μέχρι την ήβη
Με χάρτινα μικρά βαρκάκια
Να με διαπλέεις όταν χαλάει ο καιρός
Πίσω απ’ τις εύκρατες σιγουριές
Των ανθρώπων·
Και μην με ταξιδέψεις
Ποτέ
Ως το τέλος!
Ταξίδι που το χόρτασες
Χίλιες φορές ματαιωμένο.
Από το βιβλίο της Λίλιαν Μπουράνη
«ερώματα»
Εκδόσεις Μανδραγόρας.
4 σχόλια:
Για άλλη μια φορά έρχομαι να ευχαριστήσω όχι μόνον για την ζεστή φιλοξενία στους "Ποιητές του κόσμου", όχι μόνον για την τιμή αλλά για την βαθειά και ειλικρινή σχέση αγάπης και εκτίμησης που μας συνδέει.
καλημέρα, Στρατή μου!
Πανέμορφο !!!
Καλές και πολλές αναγνώσεις το βιβλίο της Λίλιαν!!!
την καλησπέρα μου
Λίλιαν να μην ευχαριστείς για τίποτα. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι γράφεις μ’ έναν τρόπο μοναδικό.
Νομίζω, αν συνεχίσεις, έχεις να μας δώσεις πολύ ωραία ποιήματα.
Απλά μην εγκαταλείψεις.
Καλό βράδυ!
Δέ3σποινα να είσαι καλά! Καληνύχτα!
Δημοσίευση σχολίου