Στην εξορία

Πήρες τον κόσμο
να τον ρουφήξεις μονοκόμματα
και βρέθηκες εξόριστος
μ' ένα τσιγάρο στο μπαλκόνι.

Όχι εδώ, κάτω μονάχα,
στους δρόμους τσακίζει η εξορία.

Το πετροβόλημα δεν τάραξε τις συνειδήσεις.

Οι γροθιές σε πόνεσαν, μεγάλωσαν το τείχος.

Ξεθώριασαν οι αφίσες, περίμενες να ξεφωνίσουν,
ούτε τα συνθήματα ξεφώνισαν στον τοίχο,
καλύφθηκαν με διαφημίσεις.

Οι στίχοι σε χάραξαν,
ρυτίδα - ρυτίδα μετράω τα ποιήματά σου.

Πήρες τα μάτια σου,
τα έκλεισες στο κουτάκι των γυαλιών.
Πήρες τα χέρια, τα δίπλωσες
μαζί με τη σημαία στο συρτάρι.
Πήρες τ' αυτιά σου και τα σφράγισες,
στην εξορία, είπες, δε χρειάζονται πολλά.

Από τη συλλογή Το τρύπιο ταβάνι (2005)