ΣΙΜΟΥΝ

Simun-(-Vent-del-desert) by Clara Rossy

Τι ωραία που βολεύομαι στη λάγνα φυλακή των παθών μου
με την πρόφαση της εξάντλησης!
Διέστρεψα τον δημιουργικό εαυτό μου
σ'αργοκίνητο και σερνάμενο σκύλο,
άρρωστο κι έρμαιο των ψυχοφάγων παθών του.
Πού είναι ο χαρούμενος άνθρωπος που υπήρξα, άραγε;
Αχ, διερωτώμαι, έχασα τον έλεγχο; Φρίττω.
Ωραία ρέμβαζα, χωρίς αμφιβολία στο
οικείο λίκνο της λογικής! Λίβας
χαοτικός το θυμικό, που με
συνεπαίρνει, αλλά μ' αλλοιώνει...