Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

Ακαδημίας και Σόλωνος




Σόλωνος με Ακαδημίας

Ο κάλλος στο πόδι φουσκώνει
Και η θάλασσα που δεν βλέπω
Μεσημέρι Δευτέρας
Και τα δύο παραμένουν δύο
Πόδια
Χέρια
Μάτια
Άνθρωποι
Δύο εναπομείναντες που αγκαλιάζουν κίονες και αρχαίες γκρεμισμένες γειτονιές
Και τα βήματα που τρέχουν σε ιστορικά κέντρα με την τσάντα κολλημένη στο στήθος
Τραβώ τον έναν στην άκρη να έχει χώρο ο άλλος
Τα πεζοδρόμια συρρικνώνονται
Στάση προορισμός
Στάση Πανεπιστήμιο
Περιφράσσω με ασπροκόκκινη κορδέλα τις κυλιόμενες σκάλες
Εκτός λειτουργίας
Χωράει ένας στην κάθοδο
Μονοδρομώ
Ο δεύτερος προπορεύεται
Ο δεύτερος ακολουθεί


Η ιστορία του ταξιδιού μου γράφεται. Η ιστορία του ταξιδιού μου δεν υπάρχει. Δεν θα βρεις κέντρο, ακτίνα, σημείο αναφοράς. Η ιστορία του ταξιδιού μου δια-γράφεται. Δεν θυμάμαι. Πώς να τα πω; Πώς να τ' αφηγηθώ όλα;


Ακαδημίας και Σόλωνος
Μεσημέρι Δευτέρας
Οι δύο περιφραγμένοι
Οι όλοι απασχολημένοι
Κι εγώ γυναίκα στα τριάντα πίνοντας λικέρ, καπνίζοντας και αποστηθίζοντας τον μονόλογο που κάποια στιγμή θα γράψω
.

2 σχόλια:

Πολίνα Μοίρα είπε...

Καλή χρονιά Στρατή,
στο φως και στην ελπίδα

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Καλή χρονιά Πολίνα!
Με υγεία!