Στην κόκκινη γη τα βήματά σου
αφήνουν ένα βαθύ αποτύπωμα
και κάνεις μακριούς και σιγανούς δρασκελισμούς
προς τις απαρχές σου.
Πιάσε τον αέρα και αναδύσου
Ο άνεμος που αλλάζει σε στροβιλίζει προς αυτήν
να μυρίσεις τη σάρκα της
να ζεστάνεις και να γευτείς τη γλώσσα της
να κινηθείς στο σώμα της
Να φτάσεις και να πάρεις το γέλιο της με ένα φιλί
και να στροβιλιστείς σε μια γλυκιά αχλή
καθώς μουσκεύεις
ανάμεσα στα χείλη της να φιλήσεις το… εκεί
Πιάσε τον αέρα και άστον να σε εκσφενδονίσει
πάνω στη μυρωδιά του ευκαλύπτου.
Γείρε στο συστρεφόμενο και γεροδεμένο κορμό
δροσερό στην αφή και ομαλό
στο δέρμα των δαχτύλων σου.
Πιάσε τον αέρα και πέσε πίσω
Άκου το ρυθμό της ανάσας σου
κι επιτάχυνε το βήμα σου προς το παρελθόν σου.
Διώξε τη μνήμη, τον απόκοτο παρείσακτο.
Μετακινήσου προς το κέντρο της πόλης. Γίνε ο φόβος.
Θυμάσαι όταν την έψαχνες;
Θυμάσαι την αγάπη;
Το απεγνωσμένο
«θα κάνω τα πάντα για την αγάπη»;
Τρέμεις
καθώς παίρνεις το τραίνο
να ταξιδέψεις διασχίζοντας γέφυρες.
Κοιτάς έξω απ’ το παράθυρο
βλέποντας την κατάβαση του ήλιου
πίσω από στέγες τερακότα
όπου το πορτοκαλί σκεπάζει το γκρι.
Ψάχνεις για τη απόμακρη αγάπη σου
πίσω από τους ώμους του κόσμου που σπρώχνει
και κοιτάς να κατέβεις απ’ το τραίνο.
Περπατάς σε σκοτεινούς δρόμους
ρυθμίζοντας το βήμα
να το κρατήσεις
στον εσωτερικό σου ρυθμό.
Είσαι στο δρόμο της τώρα
κοιτάς στο σπίτι της τώρα
και τα στόρια είναι κλειστά τώρα
αλλά πηγαίνεις ώς την πόρτα και την κτυπάς.
Κρατάς την ανάσα σου.
Προσπαθείς να φύγεις μακριά
αλλά οι φωνές μέσα
σε κάνουν να κτυπάς ξανά και ξανά.
Τότε πέφτει σιωπή
και πιάνεις
τον τελικό ήχο
στον αέρα.
Κατά το σούρουπο γυρνάς και αρχίζεις να περπατάς
προς τον πύργο με τα κόκκινα τούβλα
ψάχνοντας να τη δεις
ψάχνοντας να την θυμηθείς.
*Η Helena Spyrou είναι Αυστραλή ποιήτρια ελληνοκυπριακής καταγωγής και ζει στη Μελβούρνη.
**Μετάφραση: Δημήτρης Τρωαδίτης
http://tokoskino.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου