ΟΤΤΩ ΤΙΣ ΕΡΑΤΑΙ

                                 

                                        [Αιγαιοδρόμιον]

Όταν άνοιξα τον Οδηγό μου, κατάλαβα. Μήτε σχεδιαγράμματα μήτε
τίποτα. Μόνο λέξεις. Αλλά λέξεις που οδηγούσαν μ' ακρίβεια σ' αυ-
το που γύρευα. Έτσι, σιγά σιγά, φυλλομετρώντας, είδα να σχηματί-
ζεται ο χώρος όπως το δάκρυ από τη συγκίνηση. Κι εγώ μέσα του.

αγάπη	αγκίστρι
αγιάζι	άγκυρα
Αγία Μαρίνα	αγριοκάτσικο
Αγία Παρασκευή	αγριοπερίστερο
αγιασμός	αγωγιάτης
Άγιοι Ανάργυροι	αερικό
Άγιος Μάμας	αθερίνα
αγιόκλημα	ακρίδα
ακρωτήρι		βασιλικός
αλάτι		βλίτα
αλαφροΐσκιωτος		βοριάς
αλαφρόπετρα		βότσαλο
Αλεξάνδρα		βραγιές
αλογάκι της Παναγίας		βράχος
αλώνι		βρούβες
αμίλητο νερό		βρύση
αμμουδιά		βυθός
αμπάρα		βύσσινο
αμπάρι
αμπέλι		γαϊδουράκι
αμυγδαλωτό		γαρίδα
ανεμόμυλος		γαρμπής
ανεμώνα		γεράνι
ανθόνερο		γέροντας
Άννα		γεφυράκι
αντηλιά		γιαγιά
αργαλειός		γιαλόπετρα
αρμπαρόριζα		γιασεμί
αρμυρήθρα		γίδα
αρραβωνιαστικιά		γκορτσιά
ασήμωμα		γκρίφια
αστακός		γλάρος
αστερίας		γλάστρα
αστροφεγγιά		γλυκάνισο
Αύγουστος		γλυσίνα
αυλή		γραίγος
αφάνα		γρύλος
αφρός		γυάκινθος
αχινός
		δαμάσκηνο
βάγια		δαφνόφυλλο
βαρέλι		δελφίνι
βάρκα		δεντρολίβανο

δίκταμο		κακκαβιά
διοσμαρίνι		καλαφάτισμα
δίχτυα		καλντερίμι
δόλωμα		καλογριά
δροσιά		καμάκι
δυόσμος		καμάρα
δώμα		καμίνια
		καμπάνα
εικόνισμα		καμπανούλα
εκκλησάκι		καναρίνι
Ελένη		κανάτι
ελιά		καντήλι
ερημονήσι		καπετάνιος
ευκάλυπτος		καπίστρι
		κάρδαμο
ζέφυρος		καρδερίνα
ζαργάνα		καρένα
		καρπούζι
ήλιος		κάστρο
ηχώ		κατάρτι
		κατούνα
θάλασσα		κατράμι
θαλασσοπούλι		καφενές
θαλασσοσπηλιά		κελάιδισμα
θρούμπα		κερί
θυμιατό		κέφαλος
		κιλίμι
Ιούνιος		κίτρο
Ιούλιος		κισσός
ισθμός		κλήδονας
		κληματαριά
κάβος		κληματόφυλλα
καβούρι		κλουβί
καθετή		κοιμητήρι
καΐκι		κοκκινόχωμα
κοκωβιός	μάγια
κολοκύθια	μαγκανοπήγαδο
κόντρα φλόκο	μαΐστρος
κοπανιστή	μάνταλο
κοπέλα	μανταρίνι
κοτέτσι	μαντίλα
κουβάς	Μαντώ
κουβέρτα	μαργαρίτα
κουπαστή	μαρίδα
κουπιά	Μαρίνα
κοχύλι	μάρμαρο
κρίνο του γιαλού	μαστίχα
κυδώνια	μέλισσα
κυκλάμινο	μελιτζάνα
κύμα	μελτέμι
κυπαρίσσι	μέντα
	μερμήγκι
λαγήνι	μεσημέρι
λαγός	μεσοφόρι
λαγουδέρα	μίνιο
λατίνια	μνήμα
λεβάντα	μόδι
λεβάντες	μοιρολόι
λεμονιά	μόλος
λεύκα	μοναστήρι
λιβάνι	μορτάκι
λιμάνι	μοσκιές
λιοτριβειό	μοσχάτο
λιοτρόπι	μουγγός
λιτρίδια	μουράγιο
λουίζα	μούστος
λουλάκι	μούτσος
λυγαριά	μπαρμπούνι
λυθρίνι	μπάτης
λύχνος	μπαχτσές

μπενζινοκάικο		Παναγία
μπουγάζι		πανέρι
μπουγάδα		παπαρούνα
μπουγαρίνι		παπάς
μπουκαμβίλια		παραγάδι
μπουνάτσα		πεζούλι
μπουρού		πέλαγος
μπρατσέρα		πεντόβολο
μύδια		πεπόνι
μυρτιά		πέραμα
Μυρτώ		περγαμόντο
		περιστεριώνας
νεράιδα		πέρκα
νεροκολοκύθα		πέταλο
νεράντζι		πεταλίδα
νέφτι		πεταλούδα
ντάπια		πετονιά
ντομάτα		πεταχτάρι
νύφη		πετροκάραβο
		πεύκο
ξάγναντο		πηγάδι
ξενιτιά		πηγή
ξέρα		πιθάρι
ξερολιθιά		πικροδάφνη
ξιφιός		πικροθαλασσιά
ξόδι		πίνα
ξυλοδεσιά		πλάτανος
ξωμάχος		πλώρη
		πόντζα λαμπάντα
όρτσα		πορτοκάλι
ορτύκι		Πούλια
όστρακο		πουνέντες
όστρια		πούντα
ούζο		πρίμα
οχιά		προβιά
πρόσφορο	σπιλιάδα
πυγολαμπίδα	σπουργίτης
πυροφάνι	σταλαχτίτης
	στασίδι
ραδίκια	σταυρός
ρεματιά	σταφύλι
ρετσίνι	στέρνα
ρίγανη	στύφνος
ροδάνι	συκιά
ροδιά	συναγρίδα
ροδίτης	συρτή
ρολογιά	σύρτης
ροφός	σχοινάκι
σάβανο	τάβλα
σαμάρι	τάμα
σαμιαμίθι	Ταξιάρχης
σαμντάνι	τέντα
σαύρα	τζάκι
Σεπτέμβριος	τζίτζικας
σερβανί	τζίτζιφο
σημαία	τοιχιό
σία	τραμουντάνα
σιρόκος	τράτα
σίφουνας	τρελός
σκαλάκια	τριζόνια
σκαρμός	τρικάταρτο
σκίνα	τρικυμία
σκορπιός	τρούλος
σκούνα	τρυγόνι
σκρίνιο	τσάμια
σουπιοκόκαλο	τσούχτρα
σουσάμι
σπάρος	ύπνος
σπάρτα	Ύψιστος

φανάρι	φτέρη
φάντασμα	φύκια
φαντό	φυλαχτό
φάρος	φυλλόδεντρο
φασκόμηλο	φώκια
φεγγάρι	Φωτεινή
φελλός
φέτα	χαβούζα
φίκος	Χαιρετισμοί
φιλί	χαλάσματα
φιλιατρό	χαλίκι
φιστίκι	χαμομήλι
φλισκούνι	χαρά της αυγής
φλοίσβος	χελιδόνι
φλόκος	χόβολη
φλουριά	χορτάρι
φούλι	χρυσόμυγα
φούμο	χταπόδι
φούντα	χτένια
φούρνος
φουρτούνα	ψάθα
φραγκοστάφυλο	ψαλτήρι
φραγκοσυκιά	ψαράς
φράπα	Ψυχοσάββατο
φράχτης
Φρόσω	Ωρίων
φρουτάλια	ώχρα

                       

                         Ο ΜΙΚΡΟΣ ΝΑΥΤΙΛΟΣ

                               [Π ρ ο β ο λ έ α ς   γ']

Σκηνή πρώτη: Ο πρώτος χριστιανός βασιλεύς Κωνσταντίνος δίνει
διαταγή να συλλάβουν και θανατώσουν τον ίδιο του το γιο Κρίσπο.

Σκηνή δεύτερη: Άνθρωποι του Ηράκλειου έχουν οδηγήσει στα βα-
σανιστήρια τον ανεψιό του Θεόδωρο και το νόθο γιο του Αδαλάριχο.
Τους κόβουν τη μύτη, τα χέρια και το δεξί πόδι.

Σκηνή τρίτη: Αφού έχει τυφλώσει τον ανήλικο γιο της Κωνσταντί-
νο, η Ειρήνη η Αθηναία αναγορεύει Μέγα Λογοθέτη τον ευνούχο
Σταυράκιο.

Σκηνή τέταρτη: Τον ερωμένο της Ιωάννη Τσιμισκή οδηγεί κρυφά η
Θεοφανώ στα συζυγικά δώματα του Παλατιού για να δολοφονήσει
τον Νικηφόρο Φωκά.

Σκηνή πέμπτη: Μέσα στην εκκλησία, την ώρα που γίνεται μνημόσυ-
νο για τον αυτοκράτορα Θεόδωρο Λάσκαρι, ο Μιχαήλ Παλαιολόγος
δολοφονεί τον ανήλικο Ιωάννη Δ' και παίρνει τη θέση του.

Σκηνή έκτη: Στον εωθινό των Χριστουγέννων, ο Μιχαήλ Τραυλός,
βοηθημένος από άλλους έξι συνωμότες, σκοτώνει τον ευεργέτη του
αυτοκράτορα Λέοντα τον Ε'. ,

Σκηνή εβδόμη: Ο Ανδρόνικος Κομνηνός στραγγαλίζει τον ανεψιό
του Αλέξιο και παντρεύεται τη χήρα του, που είναι δεκατριών ετών.