Είμαι αυτή που είμαι

Είμαι αυτή που είμαι
Είμαι φτιαγμένη γιʼ αυτό
Όταν κάνω κέφι να γελάσω
Ναι γελάω στα γερά
Άραγε είναι δικό μου λάθος
Αν δεν είναι πάντα ο ίδιος
Που αγαπώ κάθε φορά
Είμαι αυτή που είμαι
Είμαι φτιαγμένη γιʼ αυτό
Τι παραπάνω θέλετε
Τι θέλετε από μένα

Είμαι φτιαγμένη για νʼ αρέσω
Και τίποτε δεν το αλλάζει
Τα τακούνια μου είναι πολύ ψηλά
Το μπόι μου είναι μια καμπύλη
Τα στήθια μου πάρα πολύ σκληρά
Τα μάτια μου πάρα πολύ κομμένα
Και ύστερα λοιπόν
Εσάς τι σας πειράζει
Είμαι αυτή που είμαι
Αρέσω σʼ όποιον αρέσω
Εσάς τι σας πειράζει
Αυτό που μουʼ χει τύχει
Ναι κάποιον έχω αγαπήσει
Ναι κάποιος μʼ είχε αγαπήσει
Σαν τα παιδιά που αγαπιούνται
Απλά ξέρουν να αγαπούν
Να αγαπούν να αγαπούν…
Γιατί να με ρωτάτε
Είμαι εδώ για να σας αρέσω
Και τίποτε δεν το αλλάζει .

…………………………………………………………………………

Αλικάντε *

Ένα πορτοκάλι πάνω στο τραπέζι
Το φουστάνι σου πάνω στο χαλί
Κι εσύ μες στο κρεβάτι μου
Γλυκό κρασί του παρόντος
Δροσιά της νύχτας
Ζεστασιά της ζωής μου . < 9 >

*γλυκό ισπανικό κρασί
Τραγούδι του δεσμοφύλακα

Πού πας όμορφε δεσμοφύλακα
Μʼ αυτό το κλειδί λεκιασμένο από αίμα
Πάω να ελευθερώσω εκείνη που αγαπώ
Εάν υπάρχει ακόμα χρόνος
Και που την έχω φυλακίσει
Τρυφερά και με σκληρότητα
Στο πιο μυστικό μέρος του πόθου μου
Στα πιο βαθιά της ταραχής
Μέσα στα ψέματα του μέλλοντος
Μέσα στις βλακείες των όρκων
Θέλω να την ελευθερώσω
Θέλω να είναι ελεύθερη
Κι ακόμα ας με ξεχάσει
Κι ακόμα ας φύγει
Κι ακόμα ας ξαναγυρίσει
Κι ακόμα ας μʼ αγαπήσει
Ή να αγαπήσει κάποιον άλλο
Αν κάποιος άλλος της αρέσει
Κι αν απομείνω μόνος
Κι αυτή να έχει φύγει
Θα φυλάξω για παντοτινά
Μέσα στα δυο μου κούφια χέρια
Μέχρι το τέλος της ζωής
Τη γλύκα απʼ τα στήθια της
Που τα έπλασε ο έρωτας .

…………………………………………………………………………

Μπαρμπαρά

Θυμήσου Μπαρμπαρά
Έβρεχε χωρίς να σταματά στη Βρέστη κείνη τη μέρα
Και περπατούσες χαμογελαστή Ανθισμένη θελκτική μουσκεμένη
Κάτω απʼ τη βροχή
Και διασταυρωθήκαμε στην οδό Σιάμ
Χαμογελούσες
Κι εγώ χαμογελούσα το ίδιο
Θυμήσου Μπαρμπαρά
Εσύ που δε σε γνώριζα
Εσύ που δε με γνώριζες
Θυμήσου παρόλα αυτά κείνη τη μέρα
Μην ξεχνάς
Ένας άντρας προφυλαγόταν κάτω από μια μικρή στοά < 10 >
Και φώναξε το όνομα σου
Μπαρμπαρά
Κι έτρεξες πάνω του μέσα στη βροχή
Μουσκεμένη θελκτική ανθισμένη
Και ρίχτηκες μέσα στα μπράτσα του θυμήσου Μπαρμπαρά
Και μη μου θυμώνεις που σου μιλάω με το συ
Μιλάω με το συ σε όλους αυτούς που αγαπώ
Ακόμα κι αν τους είδα μονάχα μια φορά
Μιλάω με το συ σε όλους αυτούς που αγαπιούνται
Ακόμα κι αν δεν τους γνωρίζω
Θυμήσου Μπαρμπαρά
Μην ξεχνάς
Αυτή τη βροχή ήσυχη κι ευτυχισμένη
Πάνω στο πρόσωπο σου το ευτυχισμένο
Πάνω σε αυτή την πόλη την ευτυχισμένη Αυτή τη βροχή πάνω στη θάλασσα
Πάνω στο ναύσταθμο
Πάνω στο καράβι του Ουεσάντ *
Ω Μπαρμπαρά
Τι κουταμάρα ο πόλεμος
Τι ναʼ χεις απογίνει τώρα
Κάτω από αυτή τη βροχή από σίδερο
Από φωτιά ατσάλι αίμα
Κι αυτός που σε έσφιγγε μέσα στα μπράτσα του
Όλο έρωτα
Έχει πεθάνει εξαφανίστηκε ή είναι ακόμα ζωντανός
Ω Μπαρμπαρά
Βρέχει χωρίς να σταματά στη Βρέστη
Όπως έβρεχε παλιά
Αλλά δεν είναι πια το ίδιο κι όλα καταστράφηκαν
Είναι μια βροχή πένθους τρομερή και λυπημένη
Δεν είναι ούτε η καταιγίδα
Από σίδερο ατσάλι αίμα
Πολύ απλά μόνο τα σύννεφα
Που ψοφούν σαν τα σκυλιά
Τα σκυλιά που εξαφανίζονται
Στα ρυάκια των νερών της Βρέστης
Και πηγαίνουν να σαπίσουν μακριά
Μακριά πολύ μακριά από τη Βρέστη
Που τίποτε πια δεν της απόμεινε .

*μικρό νησί κοντά στη Βρέστη