Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

Λατινική Αμερική



Ο ποιητής πρόσωπο με πρόσωπο με τη σελήνη

καπνίζει την συναρπαστική του μαργαρίτα

πίνει τη δόση του από λέξεις ξένες

πετάει με τα πινέλα του της δροσιάς

ξύνει το βιολάκι του παιδεραστή

Μέχρι που σπάει τη μούρη του

στον τραχύ τοίχο κάποιου στρατοπέδου.



Μετάφραση – Γιώργος Μίχος

Δεν υπάρχουν σχόλια: