Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014


Πόσο μπορεί
να ξεχειλώσει, ένα στόμα
με μια κραυγή;

Όσο κενό χωράει
για να γεμίσει
με πληρότητα
μια τρύπα

Τόσο χρόνο χρειάζεσαι
για να κατακτήσεις
την υπόγεια διάβαση
διασχίζοντας τη μήτρα
ενός μηδενικού
που θα γεννήσει
αγνή κι αμόλυντη
την A t e l i a

Να είστε σίγουροι
Θα τη βρω τη φωνή μου
ν' αντιλαλεί μελωδικά
στα τοιχώματα
του υπονόμου
Στο Βασίλειο
των Ανώνυμων Εμβρύων

(από τη συλλογή "Ένα μπουκέτο ψαροκόκαλα", εκδ. Γαβριηλίδης, 2009)
http://greekpoetics.blogspot.gr/?view=classic

Δεν υπάρχουν σχόλια: