Ένας καθρέφτης..

Σάββατο βράδυ κι ένας καθρέφτης

στα μάτια μέσα με κοιτάει

σαν άλλος του εαυτού μου κλέφτης

με ύφος σκληρό να με ρωτάει


πες μου.. πως έντυσες το βλέμμα

με φόρεμα έρημης ακτής

κόκκινο χρώμα σαν το αίμα

χάντρες θολής καταπακτής


δίχτυ σιωπής γύρω απ τα χείλη

δάκρυ σταλάζει απ την ψυχή

η παγωνιά πυρά που καίει το δείλι

κι αφήνει στάχτη που μοιάζει αμυχή


Σάββατο βράδυ κι ένας καθρέφτης

χαμόγελα να μου κερνάει

σαν άλλος του εαυτού μου ψευτης

την πίκρα ..χαρά μου την κεντάει


Θρύψαλλα γίνομαι μπροστά του

μα τα κομμάτια του μαζευει

κρεμάει τριγύρω τα όνειρά του

και η ματιά μου γαληνεύει