στην Κλάρα Σίλβα
Αυτή η στιγμή που δεν ξεχνιέται
Τόσο άδεια φερμένη πίσω απ’ τις σκιές
Τόσο άδεια απορριγμένη απ’ τα ρολόγια
Αυτή η φτωχή στιγμή υιοθετημένη απ’ την τρυφερότητά μου
Γυμνή γυμνή από αίμα από φτερά
Δίχως μάτια για να θυμάται αγωνίες περασμένες
Δίχως χείλη για να συλλέξει το χυμό απ’ τις χαμένες
Βιαιοπραγίες στο τραγούδι των παγωμένων καμπαναριώνΠροστατεψέ τη κορίτσι τυφλό στην ψυχή
Βάλτης τα μαλλιά σου τα παχνιασμένα απ΄τη φωτιά
Αγκάλιασέ τη μικρό άγαλμα από τρόμο
Σημάδεψέ της τον αναταραγμένο κόσμο στα πόδια σου
Στα πόδια σου όπου πεθαίνουνε τα χελιδόνια
Τουρτουρίζοντας από φόβο απέναντι στο μέλλον
Πες της πως οι στεναγμοί της θάλασσας
Υγραίνουν τις μοναδικές λέξεις
Που γι αυτές αξίζει να ζεις
Τόσο άδεια φερμένη πίσω απ’ τις σκιές
Τόσο άδεια απορριγμένη απ’ τα ρολόγια
Αυτή η φτωχή στιγμή υιοθετημένη απ’ την τρυφερότητά μου
Γυμνή γυμνή από αίμα από φτερά
Δίχως μάτια για να θυμάται αγωνίες περασμένες
Δίχως χείλη για να συλλέξει το χυμό απ’ τις χαμένες
Βιαιοπραγίες στο τραγούδι των παγωμένων καμπαναριώνΠροστατεψέ τη κορίτσι τυφλό στην ψυχή
Βάλτης τα μαλλιά σου τα παχνιασμένα απ΄τη φωτιά
Αγκάλιασέ τη μικρό άγαλμα από τρόμο
Σημάδεψέ της τον αναταραγμένο κόσμο στα πόδια σου
Στα πόδια σου όπου πεθαίνουνε τα χελιδόνια
Τουρτουρίζοντας από φόβο απέναντι στο μέλλον
Πες της πως οι στεναγμοί της θάλασσας
Υγραίνουν τις μοναδικές λέξεις
Που γι αυτές αξίζει να ζεις
Μα αυτή η στιγμή ιδρωμένη από μηδέν
Συμμαζεμένη στη σπηλιά του πεπρωμένου
Δίχως χέρια για να πει ποτέ
Δίχως χέρια για να δωρίσει πεταλούδες
Στα νεκρά παιδιά
Συμμαζεμένη στη σπηλιά του πεπρωμένου
Δίχως χέρια για να πει ποτέ
Δίχως χέρια για να δωρίσει πεταλούδες
Στα νεκρά παιδιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου