ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ (Με βίνα και μριντάνγκαμ)

    Για την Κάρμεν Φιγερόα δε Μέιερ

Έβρεχε.

Η ώρα μάτι τεράστιο.

Μέσα του ερχόμαστε και πάμε σαν ανταύγειες.

Της μουσικής ο ποταμός

Χύνεται στο αίμα μου.

Αν πω σώμα, απαντάει άνεμος.

Αν πω χώμα, απαντάει πού;

Ο κόσμος, άνθος διπλό, ανοίγει:

Λύπη να έχεις έλθει.

Χαρά να βρίσκεσαι εδώ.

Περπατάω χαμένος στο ίδιο μου το κέντρο.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.