Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

[Ανάπαυλα Τον Ιούλιο] Του Τούμας Τρανστρέμερ

 
Αυτός που είναι ξαπλωμένος ανάσκελα κάτω από τα ψηλά δέντρα
είναι επίσης πάνω τους. Διαχέεται σε χιλιάδες κλωνάρια,
κουνιέται πέρα δώθε,
κάθεται σ’ εκτινασσόμενο κάθισμα που εκτοξεύεται σε αργή κίνηση.
Αυτός που στέκει πέρα στην αποβάθρα ατενίζει το νερό.
Οι αποβάθρες γερνάνε πιο γρήγορα απ’ τους ανθρώπους.
Έχουν αργυρότεφρες σανίδες και πέτρες στο στομάχι.
Το εκτυφλωτικό φως φτάνει ως εκεί μέσα.
Αυτός που ταξιδεύει όλη μέρα πάνω σε πλοίο ανοιχτό
σε πέλαγος αστραφτερό
θα κοιμηθεί τελικά μέσα σε μια γαλάζια λάμπα,
ενώ τα νησιά θα έρπουν σαν μεγάλες νυχτοπεταλούδες πάνω στο γυαλί.
 
 
 
[μετάφραση: Βασίλης Παπαγεωργίου]
http://www.bibliotheque.gr/article/46761

Δεν υπάρχουν σχόλια: