Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

[Ο Mισοτελειωμένος Oυρανός] Του Τούμας Τρανστρέμερ


 
Η κατάθλιψη διακόπτει την πορεία της.
Η αγωνία διακόπτει την πορεία της.
Ο γύπας διακόπτει την πτήση του.
Το έντονο φως ρέει ελεύθερο,
ακόμη και τα φαντάσματα πίνουν μια γουλιά.
Κι οι πίνακές μας βγαίνουν στο φως,
τα κόκκινα ζώα από τα εργαστήριά μας της εποχής των παγετώνων.
 
 
Τα πάντα αρχίζουν να ρίχνουν ματιές τριγύρω.
Βαδίζουμε στον ήλιο κατά εκατοντάδες.
Κάθε άνθρωπος και μια μισάνοιχτη πόρτα
που βγάζει σ’ ένα δωμάτιο για όλους.
Το απέραντο έδαφος κάτω από τα πόδια μας.
Το νερό λάμπει ανάμεσα στα δέντρα.
Η λίμνη είναι παράθυρο προς τη γη.
 
 
[ μετάφραση: Βασίλης Παπαγεωργίου]
http://www.bibliotheque.gr/article/46759

Δεν υπάρχουν σχόλια: