Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Σάββατο 11 Ιουλίου 2015

Βλέμματα



Τα μάτια τα δικά μου γέφυρες μοιάζουν

απ' όπου τα ύδατα περνούν

στη λήθη που οδηγούνε.

Στο ατσάλινο το μέτωπό μου επάνω,

προς τα στηθαία κοιτώντας,

οι σκέψεις μου διαβαίνουν.

Ο σκοτεινός αυχένας μου θάλασσα,

όπου οι ποταμοί χάνονται.

Τα όνειρά μου σύννεφα,

χάρη στα οποία και για τα οποία ζω.

Γέφυρες τα μάτια τα δικά μου

απ' όπου τα ύδατα περνούν

στη λήθη που οδηγούνε.



Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη



*******************



Miradas



Ojos de puente los míos

por donde pasan las aguas

que van a dar al olvido.

Sobre mi frente de acero

mirando por las barandas

caminan mis pensamientos.

Mi nuca negra es el mar,

donde se pierden los ríos,

y mis sueños son las nubes

por y para las que vivo.

Ojos de puente los míos

por donde pasan las aguas

que van a dar al olvido.


 Έλενα Σταγκουράκη 

Δεν υπάρχουν σχόλια: