είμαι ξύπνιος. Συνομιλώ με κάποιον για την πυκνότητα του αίματος. Η τηλεόραση πλαγιάζει δίπλα μου μ' ένταση χαμηλωμένη . Το υπόλοιπο θα το γράψω σε κασέτα, είπα. Αναζητώ ένα βιβλίο πάνω στο τραπέζι, μιαν έκρηξη. Ονειρεύομαι ότι κοιμάμαι μ' έναν ζωγράφο δίχως χέρια κι ο απόηχος τού έργου του είναι μια κραυγή που προαναγγέλει το ξημέρωμα. Χαϊδεύω με τα πόδια μου ένα απέραντο λιβάδι από μανιτάρια. Νυχτερίδες πέφτουν από τις κουρτίνες. Σ’ ένα άλλο δωμάτιο μια γυναίκα κλαίει. Είμαι ξύπνιος. Ανασύρω μιαν ανάμνηση κι ύστερα την χάνω. Όταν, αργότερα,στρέφω το χέρι μου πάνω στο χαρτί, μου μοιάζει εκείνο ξένο και τσαλακωμένο. Τρέμω, τρέμω μη γίνω ασήμαντος.
μετάφραση: Στάθης Ιντζές
---
Sueño 801
estoy despierto. Hablo con alguien sobre las burbujas en la sangre. El televisor se acuesta a mi lado, con el volumen en mínimo, apenas los gestos. Lo demás lo recordaré más tarde. Busco un libro en la mesa de luz, un fogonazo. Se cae uno de los murciélagos que duermen en el taparrollo de la ventana. Sueño que sueño con un pintor sin manos, la sombra de su obra es apenas un boceto que anuncia el alba. Acaricio los hongos con la palma de los pies, es un prado extenso. Una mujer llora en otro cuarto. Estoy despierto, anoto un recuerdo que después olvido. Cuando más tarde vuelvo al papel la escritura me parece rasgada, ajena. Temo volverme inútil.
http://argentinoi-poihtes.blogspot.gr/2013/04/fabian-san-miguel.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου