Φίλοι μου, μουγκά βατράχια, φίλοι μου,
ευνουχισμένοι κόκορες των μισθωμένων μπαλκονιών,
μύγες στη λίγδα μιας άπλυτης ρητορικής
που τρέφεται με ληγμένες στατιστικές,
μην μ’ εξοργίζετε [...
Μαζέψτε το κοπρόσκυλο που σέρνετε πίσω σας για τάξη,
βρικόλακες, κι ακούστε με: δεν έμεινε ψυχή
σ’ αυτό το αστείο σύμπαν, που να μην την αρπάξει
εξ επαφής η σύνεσή σας.
Στο τέλος θ’ αρπάξει κι εσάς
με την πείνα που την ταΐζετε.
Κι όταν θα μείνει μόνη, θ’ αρχίσει να δαγκώνει
την ψώρα της, ώσπου να σβήσει
μέσα στην σκόνη των επιτυχιών της.
ευνουχισμένοι κόκορες των μισθωμένων μπαλκονιών,
μύγες στη λίγδα μιας άπλυτης ρητορικής
που τρέφεται με ληγμένες στατιστικές,
μην μ’ εξοργίζετε [...
Μαζέψτε το κοπρόσκυλο που σέρνετε πίσω σας για τάξη,
βρικόλακες, κι ακούστε με: δεν έμεινε ψυχή
σ’ αυτό το αστείο σύμπαν, που να μην την αρπάξει
εξ επαφής η σύνεσή σας.
Στο τέλος θ’ αρπάξει κι εσάς
με την πείνα που την ταΐζετε.
Κι όταν θα μείνει μόνη, θ’ αρχίσει να δαγκώνει
την ψώρα της, ώσπου να σβήσει
μέσα στην σκόνη των επιτυχιών της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου