[Δεν έχω πια απαιτήσεις απ’ τους φίλους,]

Δεν έχω πια απαιτήσεις απ’ τους φίλους,
αρκούμαι στα πικάντικά τους λόγια
γι' αγάπες κι έρωτες και τους καημούς των ζευγαριών.
Πια δεν τους βάζω τις φωνές να μου απαντήσουν
σ’ όσα τους ρωτώ γι’ αυτή τη σύντομη ζωή,
ούτε με το μαχαίρι στο λαιμό τούς εκβιάζω
μπρος στη σκληρή λάμα της σκέψης να μου πουν
τι να ’ν’ αυτό που τη θνητή ύπαρξή μας σφάζει.

Τους είχα καλεσμένους χθες για δείπνο
και κουβεντούλα: μεζέδες νόστιμοι, αναλύσεις
φροϋδικές περί ψυχής, ραγού το κύριο πιάτο,
κι έστειλα έναν φαφούτη γέροντα φαιδρό
που το κορμί του μύριζε λιβάνι και κερί
στου Ιανού το τέμενος τις θύρες να σφραγίσει.

DONATA BERRA,
Νon ho più richiesto di altre voci