Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2015

"Πέτρινος χρόνος"



Τρέχεις.
Φυσάει πέτρινος Χρόνος.
Ώρες  ανεμίζουν
Ανοίγουν κλείνουν μέρες
Απορημένο τυφλό το σώμα σου.

Τρέχεις.
Την ώρα του νερού
Χρόνου ποτάμι κατεβαίνει
Πνίγει πνίγεται
Νησί πλωτό το σώμα σου
Τον σώζει.

Τρέχεις.
Χρόνων φτερά τα πόδια σου
Στιγμών υγρασία τα μάτια σου
Τρίμματα το σώμα σου
στις μαύρες δενδροστοιχίες
Χάνεται.

Τρέχεις.
Τοίχοι ξεφλουδίζουν
Ρωγμές ακούγονται
Καθρέφτης ο Χρόνος
Σπάει στο σώμα σου.

Τρέχεις.
Χρόνος μαχαίρι έρχεται
Χρόνος κόκκινη πληγή
Χρόνος αθώος αμνός το σώμα σου.

Τρέχεις.


 (από τη συλλογή "Η συντέλεια του χρόνου", 1990)
http://greekpoetics.blogspot.gr/2015/11/blog-post_98.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: