Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

Χωρίς γιατί


Δεν είχα λόγο.
Όμως έπρεπε
ν' αφήσω
το άρωμα μου
να χαθεί σαν να 'ταν
τηγανισμένο λάδι στον απορροφητήρα.
Ν' αφεθώ να καίγομαι
κούτσουρο στο τζάκι
που ζεσταίνει μόνο
όποιον αντέχει να καεί μαζί του.
Έπρεπε να γεμίσω πληγές σαν κορμός
από έλατο έτοιμο
για μιας μέρας στόλισμα.
Όφειλα ν' αγαπήσω
όσα με πονάνε
και μου θυμίζουν πως
δεν έχω λόγο
μα οι λέξεις μου
σαν βγουν
αναγγελία πένθους
μοιάζουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: