[Ενυδρείο]

εικαστική αφιέρωσις στον Harry Holland

Η τόση αναρχία της μυρουδιάς σου αμυδρώς διακρινόμενη απ’ τους νοικοκυραίους.
Δονούμε απ’ τις γυμνές που με κυνηγούν.
Μέσον διαφυγής οι τέχνες που αυθαδιάζουν.
Πολίτες μικροπαντρεμένοι και άλλοι ισοβίως πολιορκημένοι ανατριχιάστε. Αφεθείτε στην αφή. Στον αφαλό που ο κύκλος του αποκρύπτει τα μύρια.
Ο έρως που φωλιάζει στην σύγχρονη τέχνη είναι ιδεοληπτικός.
Και οι όμορφες ξανθές μας χαρίζουν τη χαζομάρα τους από άμβωνος.
Τον τενεκέ με τα λουλουδάκια δεν μπορεί να τον χωρέσει ο ρομαντισμός.
Αμύνομαι στην πλοκή που με σμπαραλιάζει.
Χνώτο σύντομο μέλλον μου, όσοι με νιώθουν είναι μακριά.
Ο λυρισμός ιδιοτρόπως υποτονθορύζει την αγάπη μου για τα απλά και τα κοινά.
Αυθαιρέτως αναποδογυρίζω απόψεις συμπολιτών.
Αρκετοί συμπολίτες μου ψάχνουν αρχηγό.
Οι άνθρωποι επιδιώκουν να αλλάξουν τη ζωή τους αλλάζοντας αρχηγό.
Μα ξέρουμε πως όσους βοσκούς κι αν αλλάξουν τα πρόβατα πάλι θα οδηγηθούν στα σφαγεία.
Βγαίνω απ’ την ήττα μου νικητής.
Ματαιοπονώ, δηλαδή γράφω για να γλιτώσω απ’ την ασφυξία της ερμηνείας.
Ο λαός επίορκος των σκοτεινών φόβων.
Ο λαός θεατής που σκεπάζει τα μάτια του για να μην τον προδώσουν.
Το κοινοβούλιο ένα θέατρο που επιχορηγεί αδρά ο λαός γνωρίζοντας πως οι βρομοδουλειές κλείνονται στο παρασκήνιο και υπογράφονται στο προσκήνιο.
Ο λαός ποτίζει γαλατάκι τις Τραγωδίες όπως ένα υπέροχο σιωπηλό κορίτσι κατουράει στον αγρό.
Όλοι οι ποιητές είναι μαθητές του διαβόλου.
Αλλά μόνο οι αληθινοί ποιητές είναι διαβολικοί.
Ο άνθρωπος οφείλει να είναι τόσο αφελής όσο του επιτρέπει η περιουσία του.
Για να ευτυχήσεις πρέπει να πάρεις ρίσκο ποντάροντας στην ευτυχία των άλλων γύρω σου. Για να δυστυχήσεις τα πράγματα είναι πιο απλά.
Τώρα καπνίζω τα δήθεν συναισθήματα.
Οι ζωγράφοι είναι πλασμένοι δια να αποκρύπτουν.
Δια της απόκρυψης φανερώνεις.
Και βεβαίως η προσπάθεια να τακτοποιήσεις την πολυπλοκότητα σε οδηγεί στην πιο απλή ποιητική πράξη. Το σεξ.
Δανειζόμαστε απ’ τη μνήμη ότι έχει αποξηράνει ο Χρόνος.
Την κυνική πανοπλία συμμαθητών που διέπρεψαν στις επιχειρήσεις.
Σημειωτέον αρκετοί συμμαθητές μου τους οποίους θεωρούσα ηλίθιους δεν με διέψευσαν.
Οπίσω έχει η αχλάδα την ουρά κι ο χοίρος του όρχεις μού είπε ο μοναχός Ησύχιος που δεν βρήκε ησυχία ποτέ.
Αφού λοξοδρομούσε, αφού, στην ασάφεια των ενστίχτων που διακλαδίζονται και ανθούν.
Κοιμηθείτε τώρα για να μην αμαρτάνετε.
Όποιος κοιμάται δεν αμαρτάνει ακόμα κι αν σκέφτεται αμαρτωλά πράγματα.
Δεν κινδυνεύει να φορτωθεί ποινές από τον ψυχολόγο ή τον παπά.
Αφροδίσια και άλλες αντινομίες.
Κοιμηθείτε.
Ελπίζω πάντα σ’ έναν καλόν ύπνο.
Ο ύπνος σε ξεγελά.
Αποξεραίνει τη σκέψη και σε οδηγεί στα γλυκάδια.
Στο σκότος κάτω απ’ τα φουστανάκια.
Στο λαμπρότατο έρεβος.
Εκεί που θριαμβευτικώς ασελγείς.
Τα πιο σπουδαία ιστορικά πρόσωπα της ζωής μου υπήρξαν η μαμά και ο μπαμπάς.
Ο πάτερ μου ιεροκρυφίως μου εδιάβαζε Εμπειρίκο και η μήτηρ μου Τζόυς Μανσούρ.
Οι γονείς μου με οδήγησαν στους ποιητές.
Ο πατέρας μου αποδείχτηκε πιο πονηρός απ’ τον Ιωσήφ κι η μάνα μου πιο καπάτσα απ’ την παναγία.
Μα μόλις έμαθα πως ο πατέρας μου γάμησε τη μάννα μου για να κάνουν εμένα, έχασα κάθε πίστη στην αγνότητα.