ΜΕ ΒΙΟΛΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ

Στον ρακένδυτό σου εγκέφαλο μπήκε ο Μότσαρτ:
ηθική απόλυτη, ολόφρεσκος και παμπάλαιος.
Πόσα πράγματα απ’ τον κόσμο έπιαναν εκεί μέσα χώρο
βαριά, ασήκωτα. Πόρτες, δρόμοι
και βουνά σκόνης που διεκδικούσαν
τάξη και σειρά για κάποια σημασία.
Το βιολί όμως κυκλοφορούσε
και όλες οι απελπισιές το ακολουθάγαν
κυκλικά, σαν σκυλιά που δεν προφταίναν
το κύριο θέμα, την ένταση τη μυστική,
το σόλο του Μότσαρτ στον υποχρεωτικό ουρανό του.


Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.