Τώρα το ξέρω... Ήσουν ένα τραγούδι στο στόμα του κοριτσιού στης ήβης την ώρα. Μια μουσική που ταξιδεύει σε κίτρινους κάμπους με του καλοκαιριού τα κύματα. Μια ανείπωτη, μυστική τρικυμία, ψίθυρος στη σιγαλιά άγρυπνης νύχτας... Ένας πόθος κρυφός από της γης τα σπλάχνα. Μια νοσταλγία από το μέλλον, μέσα στης στιγμής το βήμα το άπιαστο... Ένας λόγος βαθύς ανυπόμονης προσμονής. Άνεμος δυνατός και παράξενος σ' ένα ταξίδι με τη γοητεία του άγνωστου να αχνοφέγγει στο μακρινό ορίζοντα.
http://homouniversalisgr.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου