Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Πέμπτη 15 Ιουνίου 2017

ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΚΑΤΟΙΚΗΤΗ



Από ρόδα χορτάτη και τραγούδι,
κόντρα στην αρχή της ύπαρξής σου υποκινείς
μιαν ανάμνηση χειλιών ναυαγισμένη
και τη ντροπαλή εχθρότητα
τού βιαστικού και πτητικού αρώματος
κάτω από την ταυτόσημη σιωπή
στην άχρηστή ηρεμία της παρθενιάς σου
της έρημης.
Αλλάζεις εκτός χρόνου· ξέρεις όμως ότι
αφήνεσαι στην εγκατάλειψη, υποτάσσεσαι
σαν λουλούδι στη θάλασσα,
ασχέτως αν στα χείλη σου ανάμεσα πετάει το τραγούδι,
και η κούρασή σου επιμένει νά ’ναι μες στον κόσμο·
όπως και η σκληρή μοναξιά των αισθημάτων σου:
άθροισμα έρωτος και δακρύων
που πλημμυρίζουν τους παλμούς μου
σε τούτη τη μάταιη αίσθησή μου
να σε νιώθω σε αγωνία.
Αντιστέκεσαι μόνο στον έρωτα και σε συντηρεί
η ανίκητη ελπίδα του κορμιού μου,
σάμπως για να σε τουμπάρει
όποτε κλείνεις τα μάτια και στον εαυτό σου τον ίδιο·
αντέχεις στο χάδι που θα σε κάνει ακίνητη,
κι έπειτα θα σαλπάρεις προς το μέρος μου και θ’ αμυνθείς,
χωρίς καν να σε ξέρω,
ακατοίκητο άνθος και τσαλακωμένο εσύ τραγούδι,
γυναίκα εξαγορασμένη από τον κόσμο
και καμωμένη άγαλμα απελπισμένο κάποιον χειμώνα.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

1 σχόλιο:

~reflection~ είπε...

Θα τολμήσω να προτείνω το βιβλίο της Χάρις Κατάκη που στα κεφάλαιά του πραγματεύεταιτην αλλαγή της ταυτότητας της Γυναίκας μέσα από την αλλαγή των κοινωνιών:

"Οι τρεις ταυτότητες της ελληνικής οικογένειας"

Αν και περιορίζεται στο ελληνικό πλαίσιο, υπάρχουν σημεία που σχεδόν ποιητικά μάς προβάλει την αλήθεια της Γυναίκας.... όπως και το εν λόγω αναρτημένο ποίημα..