ΑΠΟΥΣΙΑ

Απουσία,
παρουσία οξύτερη.


Σε συλλογιέμαι αόριστα,
αόριστες θύμησες
θολώνουν την ήρεμη ώρα
και τον γλυκό τον ήλιο.

Πονάει το στήθος
που σε κουβαλάει,
το πλακώνεις σαν πέτρα
ανάλαφρη.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.