ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ

Εις μνήμην
ενός λευκού κορυδαλλού
και του ουράνιου ίχνους του
στην καμπύλη του εαρινού τόξου 
σιωπή
όπου βυθίστηκε
χωρίς τη νύχτα
κόκκινο λάφυρο

Εις μνήμην
δυό αχνών χαδιών
με φόβο σάλεψαν
κάτω απ´ τα ρούχα
στα φανάρια της Ιπποκράτους με Σόλωνος
δυό διμοιρίες ακροβολίζονται με κρότο
οι μπότες
εκκωφαντικές στη μαύρη φλόγα
η πόλη που ονειρεύεσαι τις έναστρες βραδιές
εξωγήινο τοπίο

Εις μνήμην
του καϊκιού της μνήμης που αδράνησε
σε παγωμένο νερό να ξεδιψάσει
στα ίσαλα έφηβοι αυτοδύτες
μυρωδάτες μέδουσες λάμνουν στα αχαμνά τους
σάλια και σπέρμα αχόρταγα συλλέγοντας
στον αφρό

Εις μνήμην
ενός καλοκαιριού που δεν ολοκληρώθηκε
στα βότσαλα που καθώς
αναβαπτίζονταν
ξυπνήσαν
κροκάλες στεριανές
έτοιμες κιόλας
να αποδεχθούν
το πρώτο χιόνι._

ΚΛ - 26/10/2013