Μάγουλο-μάγουλο δυό ζητιάνες στην άκαμπτη ταλαιπωρία τους.
Τίποτα δεν τις έχουν διδάξει ο παγετός και ο άνεμος, τις παραμέλησαν.
Παιδιά της πίσω ιστορίας
Από εποχές πεσμένα που διάβηκαν και στέκοντ’ όρθιες εκεί.
Δεν υπάρχουν χείλη να τα κουβαλήσετε, και το ρολόι τρέχει, γυρίζει.
Ούτε απαγωγή θα υπάρξει ούτε μνησικακία.
Και ποιός περνάει δίχως καν βλέμμα να ρίξει μπροστά τους, μπροστά μας.
Δύο ρόδα από κρίκο διάτρητα βαθύ
Προσθέτουν στην παραδοξότητά τους κάτι σαν πρόκληση.
Μα χάνουμε κι αλλιώς τη ζωή εκτός απ’ ό,τι γίνεται με αγκάθια;
Αλλά και με το άνθος – οι μακρές ημέρες το ξέρουν!
Και ο ήλιος έπαψε νά ’ναι πια πρωταρχικός.
Μια νύχτα, η κάτω ημέρα, όλο το ρίσκο, δυό ρόδα,
Όπως και η φλόγα στο καταφύγιο, μάγουλο-μάγουλο μ’ αυτόν που τη σκοτώνει.
https://alonakitispoiisis.blogspot.com/
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου