ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΚΙΡΤΗΜΑΤΩΝ

Πάντα είχα πρόβλημα κάθε πρωί.
Ξυπνούσα άνθρωπος μισός, επειδή ο άλλος μου εαυτός
κωλυσιεργούσε στο όνειρο.
Το ρολόι όμως της δουλειάς είναι αμείλικτο,
δεν νοιάζεται για τέτοιες λεπτομέρειες.
Μια ζωή κυνηγούσα τους δείκτες, εξάντλησα όλες τις δικαιολογίες.
Πώς να εξηγήσεις ότι αυτός που αργεί, δεν είμαι εγώ, αλλά ο άλλος.
Έτσι αποφάσισα να εκδικηθώ.
-Τα όνειρα του ύπνου και τα άλλα-
Κι αν αυτόν τον ελεούσε το σκοτάδι, εγώ συνήψα συμφωνία
με τα όνειρα του φωτός.
Με αυτόν τον τρόπο ζούσα το όνειρο στη διάρκεια της μέρας.
Τραβούσα λοιπόν, εκείνες τις βαριές,
τις αδιαφανείς κουρτίνες της φαντασίας
και φύτευα αμέτρητους σπόρους επιθυμίας.

Η μέρα όμως έχει άλλες απαιτήσεις,
όσο κι αν υποθάλπει αυτούς που νοσούν από όνειρα,
έρχεται η στιγμή που η πραγματικότητα των άλλων
είναι ασυγκράτητη και αδιάκριτη.
Με επισκέφτηκαν στιγμές,
όπου ήθελα να εξοντώσω τον ανυποψίαστο
που με μια απλή ερώτηση, μου σκότωνε το ονειρόδραμα.

Τώρα, απόμεινα ένας θλιβερός ιχνηλάτης,
ανίκανος να ακολουθήσω
τις μυστικές διαδρομές των σκιρτημάτων.