Η ΣΙΩΠΗ ΣΟΥ, ΕΓΩ

Βιολιά να πέφτουν βλέπω από το στόμα σου,
θλιμμένα, μαραμένα, δίχως καν φτερά
την έρημο αναγγέλλοντας όπου και ανθίζεις·
του νυχτερινού όνειρου βλέπω τη σιωπή
καμπάνες να σχεδιάζει αδρανείς, άνευ κινήτρου,
που σφυρηλατούν το τρυφερό σου καλοκαίρι
και που σήμερα, κρύβοντας τις θαυμαστές τους γλώσσες,
μες στης σιωπής τον αρπισμό εσένα ορίζουνε.


Σε κοιτάω, σε κοιτάω συνέχεια
σαν πηγή άδεια, ρημαγμένη,
εγκάθειρκτη σε τρόμο κατάπληκτο
που γεννήθηκε στου στόματός σου την ελεγεία,
ποτάμι πανάρχαιο πουλιών ακτινοβόλων.
Η φωνή σου ως πνέει τα λοίσθια ( : αέρας νεογέννητος)
είναι θαμνάκι ομίχλης στο κομμένο σου δάσος απέναντι·
τούτ’ η σωπασμένη φωνή (έν’ αστέρι απελπισμένο
χωρίς μουσική και να βγαίνει από τον όλεθρο)
πέφτει αβυσσωμένο στη ρίζα του,
στον ηχηρό σου χειμώνα πέφτει μέσα.


Ξέρω ότι τα χέρσα σου χείλη δεν φτερουγίζουνε,
πόρτα είναι σπιτιού που έπεσε, γκρεμίστηκε,
γιατί κάποιο όραμα σ’ έχει οδυνηρό κυκλώσει,
σ’ έχει κρύψει στην κλίνη σου
και σ’ έχει σκεπασμένη με σεντόνια πένθιμα
ανάμεσα σε κάτι σύννεφα συγκεχυμένα.


Δεν θέλω να γνωρίσω τη φωνή του λόγου σου
που κομμάτια έγινε και θρύψαλλα στο στόμα σου,
ούτε να μειώσω όση απόσταση έχεις διανύσει
σαν πεταλούδα δίχως φτερά
γιατί το σώμα μου έχει όρια ελεγείων που ψυχομαχούνε
και με γεμίζει ο ήχος σου από παρατημένους δρόμους.
Να εκσφενδονίσω σκέφτηκα
στις γωνίες και στις καμπύλες του σκότους σου
βλέμματα που θα οργανώσουνε το διαλυμένο σου σχήμα
και με τρόπο φυσικό θα λύσουν την αμετάβλητη σιωπή σου.
Όμως όχι. Αγαπάω περισσότερο τούτη την ηρωική σιγή,
πιο πολύ απ’ το σωριασμένο σου βλέμμα
που εφυλλορρόησε μέσα στην ακίνητη μοναξιά,
σαν φωτιά ναυαγισμένη σε κήπο.


Λέγοντάς σε με το αποτεφρωμένο σου όνομα
νιώθω πως από τις πρωταρχές σου σε κρατάω
ζωντανή, σαν καθαρό καθρέφτη φωτεινή,
παρούσα στη χαρά μου που ’ναι σαν ανάσα που σβήνει.


Το δέρμα σου κάνω να φλοισβίζει δίχως ήχο,
δεμένη ήδη σ’ έχω μέσα στο κορμί μου,
πριν απ’ της σιωπής το προμήνυμα,
και στο τέλος παραμένω στη σιωπή,
αφού έχω πνίξει πια το τραγούδι μου
στη σιωπή μέσα τη δική σου.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.



















http://alonakitispoiisis.blogspot.com/