Σε είδα ψες στον επιτάφιο
με τη ματιά σου να κρατά του Γολγοθά τη θλίψη·
ξενύχτισες μες στη βροχή και τον παλιόκαιρο
δίπλα στους σταυρωμένους.
Σε είδα ψες στον επιτάφιο·
ξεμείναμε εδώ κάτω,
με το κερί λιωμένο, τους δρόμους να φοβόμαστε,
τις διαταγές των μισθοφόρων
και τις κατάρες των ραβίνων·
κι ούτε που ξαναφάνηκε ο Ιωσήφ απ’ την Αριμαθαία,
μας απαρνήθηκε κι ο Πέτρος ο ψαράς.
Σε είδα ψες στον επιτάφιο.
Περπάταγες πλάι στο φέρετρο,
μέσα σε πλήθος υποκριτών
και καλοζωισμένων που μουρμούριζαν.
Ψήλωσε πια ο Γολγοθάς
και τα καρφιά πονάνε ακόμα.
4/2012
Αναρτήθηκε από Θ. Βοριάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου