Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Σάββατο 10 Αυγούστου 2019

«Φούγκα του θανάτου»

«Φούγκα του θανάτου»:
Μαύρο γάλα της αυγής το πίνουμε το βράδυ το πίνουμε μεσημέρι και πρωί το πίνουμε τη νύχτα πίνουμε και πίνουμε / 
σκάβουμε τάφο στους αιθέρες εκεί δεν θα 'ναι στριμωχτά Ένας άνδρας κατοικεί το σπίτι παίζει με τα φίδια γράφει γράφει όταν πέφτει το σκοτάδι στη Γερμανία τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα / 
αυτά γράφει και βγαίνει από το σπίτι και τ' αστέρια αστράφτουν σφυρίζει στους μολοσσούς του να 'ρθουν σφυρίζει στους Εβραίους του να βγουν τους βάζει να σκάψουν τάφο στη γη / 
μας διατάζει παίξτε να χορέψουμε /
Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε τη νύχτα σε πίνουμε πρωί και μεσημέρι σε πίνουμε το βράδυ πίνουμε και πίνουμε / 
Ένας άνδρας κατοικεί το σπίτι παίζει με τα φίδια γράφει γράφει όταν πέφτει το σκοτάδι στη Γερμανία τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα / 
Τα σταχτιά σου μαλλιά Σουλαμίτις σκάβουμε τάφο στους αιθέρες εκεί δεν θα 'ναι στριμωχτά / 
Φωνάζει σκάψτε τη γη πιο βαθιά εσείς εκεί κι εσείς οι άλλοι τραγουδήστε και παίξτε / 
αρπάζει το σίδερο από τη ζώνη του και το κραδαίνει τα μάτια του είναι γαλανά / 
πιο βαθιά τη σκαπάνη εσείς κι εσείς οι άλλοι παίξτε παίξτε να χορέψουμε /
Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε τη νύχτα σε πίνουμε μεσημέρι και πρωί σε πίνουμε βράδυ πίνουμε και πίνουμε / 
ένας άνδρας κατοικεί το σπίτι τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα / 
τα σταχτιά σου μαλλιά Σουλαμίτις παίζει με τα φίδια/
Φωνάζει παίξτε γλυκύτερα το θάνατο ο θάνατος είναι μάστορας από τη Γερμανία / 
φωνάζει σκουρύνετε τους ήχους των βιολιών για ν' ανεβείτε σαν καπνός στους αιθέρες / 
για να βρείτε έναν τάφο στα σύννεφα εκεί δε θα 'ναι στριμωχτά/
Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε τη νύχτα σε πίνουμε το μεσημέρι ο θάνατος είναι μάστορας από τη Γερμανία / 
σε πίνουμε βράδυ και πρωί πίνουμε και πίνουμε / 
ο θάνατος είναι μάστορας από τη Γερμανία το μάτι του είναι γαλανό / 
σε πετυχαίνει στο ψαχνό / 
ένας άνδρας κατοικεί το σπίτι τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα / 
ξαμολάει τους μολοσσούς του επάνω μας μάς χαρίζει τάφο στους αιθέρες / 
παίζει με τα φίδια και ονειρεύεται ο θάνατος είναι μάστορας από τη Γερμανία /
τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα / 
τα σταχτιά σου μαλλιά Σουλαμίτις.

Σημείωση: Η «Φούγκα του θανάτου» περιέχεται στη συλλογή του Paul Celan, «Μήκων και Μνήμη» από τις εκδόσεις «Νεφέλη» (από όπου και τα στοιχεία του κειμένου) σε μετάφραση της Ιωάννας Αβραμίδου και με εξαιρετικό επίμετρο του Joachim Seng.

Δεν υπάρχουν σχόλια: