ΑΠΟΛΕΣΘΕΙΣ ΚΗΠΟΣ

 

Στην Λιζ Ντεάρμ

Ο κήπος έβλεπε στη θάλασσα

Λαιμός γαρούφαλλα όλος

Του νερού το πάφλασμα έκανε

Κι έλεγες πως κρυφακούς το δάσος

Τον πελαγίσιο εχρέωνε αγέρα η καρδιά του

Με νηνεμίες συμπαγείς ατόφυες

Τ’ άνθη του ανέβαιναν με βήμα φυλλωσιάς

Προς τις ρίζες της παντρύφερης ημέρας

Ο κήπος έβλεπε στη στέρεα γη

Ανεπαισθήτως οι θωπείες του βαραίναν

Τις αλέες με το ανάβλυσμά τους

Μόνες τους κάθε στιγμή και ώρα

Μια διαπασών προοπτικές

Στα ρεύματα της θέας προσφερότανε

Κι ο ήλιος ένα χρώμα απριλιανό

Τα εύφορα εμψύχωνε ουράνια.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

11