Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Ἀναλογίες

Θολὰ τ’ ἀστέρια μὲς στὴ στέρνα,
ἡ στέρνα μὲς στὴ μέση τῆς παλιᾶς αὐλῆς,
σὰν τὸν καθρέφτη τῆς κλεισμένης κάμαρας.
Γύρω στὴ στέρνα κάθονται τὰ περιστέρια,
ἄκρη ἄκρη στὸ φεγγάρι οἱ ἀσβεστωμένες γλάστρες,
γύρω γύρω στὴν πληγὴ μας τὰ τραγούδια μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: